| Rodzina: | Bobowate (Fabaceae) |
| Występowanie: | Europa, Azja, Ameryka Północna |
Kwiaty judaszowca wyrastają wprost z gałązek, konarów, a nawet pnia. To rzadko spotykane zjawisko nosi nazwę kauliflorii. Kwiaty pojawiają się w kwietniu – maju, zanim rozwiną się liście. Całe drzewo jest wprost obsypane różowofioletowymi kwiatami, co wygląda niezwykle efektownie. Owocem jest suchy, płaski strąk, długości do 10 cm, który utrzymuje się na drzewie przez całą zimę. Wyróżnia się 7-10 gatunków judaszowców (niektóre źródła część gatunków traktują jako odmiany). W Polsce uprawiane są 3 gatunki, poza wspomnianym judaszowcem południowym są to: judaszowiec chiński oraz judaszowiec kanadyjski.
Judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) występuje w południowej Europie i zachodniej Azji. Rośnie na słonecznych, suchych, kamienistych zboczach. Dorasta tam do 10-12 metrów, u nas przeważnie do 4-5 metrów. Liście są sercowate, długości 7-12 cm, przebarwiają się jesienią na żółto.
Roślina biblijna:
Judaszowiec południowy to drzewo na którym, według przekazów, powiesił się Judasz po zdradzeniu Jezusa.
Kuchnia: Kwiaty judaszowca południowego są jadalne. Mają przyjemny, orzeźwiający słodkawo-kwaśny smak. Mogą być jedzone na surowo, dodawane do sałatek. Nieotwarte pączki bywają marynowane, używane jako namiastka kaparów.
Judaszowiec kanadyjski (C. canadensis) występuje w Ameryce Północnej. Często rośnie na żyznych, wilgotnych miejscach wzdłuż strumieni, ale także na mniej zasobnych w wodę terenach. Nie spotkamy go jednak na obszarach zalewanych wodą. Gatunek ten sporadycznie osiąga wysokość 12 metrów, przeważnie dorasta do około 6 metrów. Ma ostrzej zakończone liście niż j. południowy.
Kuchnia: Judaszowiec kanadyjski ma jadalne kwiaty, spożywa się je podobnie jak u wcześniej opisanego gatunku.
Medycyna tradycyjna: W medycynie ludowej wykorzystuje się herbatę, z wewnętrznej kory, jako środek ściągający. Używany między innymi w leczeniu gorączki i biegunki.
Inne zastosowania: Kora młodych pędów stosowana jest do wyrabiania koszy.
Judaszowiec chiński (C. chinensis) Jak nazwa wskazuje, gatunek ten pochodzi z Chin. Przeważnie rośnie w lasach i na polanach, na wysokości od 600 do 1200 metrów. Judaszowiec chiński ma większe kwiaty od j. kanadyjskiego. Różnią się także liście tych dwóch gatunków. Kwiaty utrzymują się na roślinie przez 2-3 tygodnie.
Medycyna tradycyjna: Drewno i kora są wykorzystywane w medycynie ludowej.