| Rodzina: | Bobowate (Fabaceae) |
| Inne nazwy: | Płomień Afryki |
| Występowanie: | Madagaskar |
Do rodzaju Delonix należy 10 gatunków pochodzących w większości a Madagaskaru. Najbardziej znana jest wianowłostka królewska. Do końca XVIII wieku często występowała w lasach i zaroślach zachodniej części Madagaskaru, w rejonach wyżynnych i górskich do wysokości 2000 m n.m.p. Jeszcze niedawno uważano, że gatunek ten, za sprawą ludzi, wyginął całkowicie w swojej ojczyźnie. Odnaleziony został w ostojach w środkowo-zachodniej części wyspy (m.in. w rezerwacie Tsingy de Bemaraha). Na początku XIX wieku wianowłostka królewska trafiła do południowo-wschodniej Azji i Oceanii. Obecnie jest jednym z najpopularniejszych drzew ozdobnych klimatu tropikalnego i subtropikalnego, prawie na całym świecie. Często rośnie wzdłuż alei. Drzewa sadzone po obu stronach drogi tworzą łuk nad całą drogą. Spotkać je można w parkach i otoczeniu reprezentacyjnych budynków.
Gatunek ten osiąga z reguły od 7 do 16 metrów wysokości. Charakterystyczna cechą jest szeroką, parasolowatą koroną. Szerokość korony może przekraczać dwukrotnie wysokość drzewa. Roślina w pierwszych latach rośnie bardzo szybko, nawet do 1,5 metra rocznie. Kwiaty są jasnoczerwone do pomarańczowo-czerwonych, o średnicy 10-13 cm. Naturalnie występuje żółta odmiana flavida. Kwiaty zapylane są głównie przez motyle, ale odwiedzane bywają również przez inne owady czy nawet ptaki. Często kwiaty rozwijają się na początku pory deszczowej, gdy dopiero zaczynają pojawiać się liście. Kwitnienie trwa kilka tygodni. Owoce to płaskie, zdrewniałe strąki długości 30-60cm. Pozostają na drzewie przez wiele miesięcy. Liście złożone, długości do 50cm, podobne są do liści paproci. Pojedynczy liść może mieć nawet 1000 listków. Drobne listki drugiego rzędu składają się z nadejściem zmroku. W naturze drzewo na krótko gubi liście podczas pory suchej. Gdy ma pod dostatkiem wody i ciepła liście mogą utrzymywać się cały rok. System korzeniowy wianowłostki królewskiej jest rozległy i płytki.
Medycyna: Wywar z kory ma działanie przeciwzapalne.
Inne właściwości: Żółte miękkie drewno łatwo się obrabia, lecz jest nietrwałe. Używane bywa głównie jako materiał opałowy, podobnie jak strąki. Z nasion wyrabia się ozdoby. Na Sri Lance wykorzystywane bywają do zacieniania plantacji herbaty.