Moringa olejodajna (Moringa oleifera)

Moringa olejodajna (Moringa oleifera)
Moringa olejodajna (Moringa oleifera)
Rodzina: Moringowate (Moringaceae)
Inne nazwy: Drzewo chrzanowe
Występowanie: Pochodzi z północnych Indii. Udomowiona między innymi w Afryce, Azji, Ameryce Południowej, Meksyku i na Filipinach.

Egzotyczna moringa dostarcza pożywienie, leki a jej nasiona potrafią oczyścić wodę. Jest ratunkiem dla wielu mieszkańców najbiedniejszych krajów Afryki, Azji i Ameryki Południowej. Jej właściwości są cenione od tysięcy lat. Nie bez powodu nazywana bywa cudownym drzewem.

Na świecie występuje czternaście gatunków moringi. Najpopularniejszy z nich, moringa olejodajna, pochodzi z północnych Indii. Obecnie jest szeroko rozpowszechniona między innymi w Afryce, Azji, Ameryce Południowej, Meksyku i na Filipinach.

W optymalnym środowisku moringa przyrasta nawet 3-5 metrów rocznie. Może dorastać do 10 metrów, ale na plantacjach rośliny są przeważnie przycinane, więc nie przekraczają 3-4 metrów. Moringa już w pierwszym roku może zakwitnąć i zaowocować. Kremowobiałe kwiaty, zapylane przez owady, pojawiają się dwa razy do roku lub, zależnie od klimatu, w trakcie całego roku. Plon z 3 letniego drzewa to 400-600 strąków, gdy dorosłe drzewo może dostarczać ich ponad 1600.

Medycyna tradycyjna Ajurweda:
Według indyjskiej medycyna tradycyjna ajurwedy moringą leczono aż 300 różnych chorób! Między innymi astmę, czerwonkę, ból ucha, epilepsje, obłęd, reumatyzm, zawroty głowy.

Medycyna tradycyjna:
Kwiaty, liście, korzenie, kora, żywica są stosowane w medycynie ludowej. Moringa jest także środkiem poronnym (kora korzenia), wymiotnym, bakteriobójczym, antybiotykiem, antidotum na jad skorpiona i pająka oraz afrodyzjakiem. Współczesne badania potwierdzają wiele z tych właściwości oraz wskazują inne.

Kuchnia:
Ze świeżych liści moringi przyrządzimy pyszną sałatkę. Są one bogate w proteiny i witaminy. Zawierają siedem razy więcej witaminy C niż pomarańcze, cztery razy więcej witaminy A niż marchewki, cztery razy więcej wapnia niż mleko i trzy razy więcej potasu niż banany. Korzenie z powodzeniem zastępują chrzan. Stąd jedną z angielskich nazw moringi horseradish tree, czyli drzewo chrzanowe. Młode nasiona przyrządza się podobnie jak groszek a dojrzałe, po uprażeniu, spożywa tak jak orzeszki ziemne. W kuchni indyjskiej młode strąki są używane jako warzywo, w smaku podobne do szparagów. Strąki zbiera się do konsumpcji, gdy są jeszcze młode, mają około centymetr średnicy i łatwo się łamią. Gdy zbrązowieją, wyłuskuje się nasiona i wytwarza z nich olej. Jadalny olej używa się w przemyśle kosmetycznym, medycynie oraz do smarowania zegarków i innych precyzyjnych mechanizmów.

Inne zastosowania:
Drewno dostarcza niebieskiego barwnika. W Sudanie wysuszone i sproszkowane nasiona moringi wykorzystuje się do oczyszczania mętnej wody pobieranej z Nilu. Drobne cząstki zanieczyszczeń zbijają się w większe, które osiadają na dnie lub łatwo je odfiltrować. Zmniejsza się nie tylko zmętnienie, ale także zawartość bakterii. Dodatek zaledwie 1 grama proszku na litr wody może całkowicie wyeliminować bakterie Escherichia coli. W zależności od zmętnienia używa się od 1/4 do 1,5 nasiona na litr wody. Jedno drzewo może zapewnić czystą wodę dla kilku dorosłych osób.

Moringa daje leki, pokarm, paszę oraz wodę zdatną do picia. Przy czym może być uprawiana w większości państw, w których panuje największy głód. Dlatego różne organizację charytatywne popularyzują moringę, aby mieszkańcy z jej pomocą mogli żyć w lepszych warunkach.