Cyfomandra grubolistna (Cyphomandra betacea)

Cyfomandra grubolistna (Cyphomandra betacea)
Cyfomandra grubolistna (Cyphomandra betacea)
Rodzina: Psiankowate (Solanaceae)
Inne nazwy: Tamarillo, pomidor drzewiasty, zgrabka grubolistna, zgrabka burakowata
Występowanie: Na wszystkich kontynentach z wyjątkiem okolic okołobiegunowych

Cyfomandra znana jest pod wieloma nazwami takimi jak pomidor drzewiasty, tamarillo, zgarbka grubolistna czy zgarbka burakowata. Cyfomandra należy do licznej i użytecznej dla człowieka rodziny psiankowatych (Solanaceae), podobnie jak papryka, pomidor, ziemniak czy tytoń.

Pomidor drzewiasty jest wiecznie zielonym krzewem do 4-5 metrów wysokości, naturalnie występującym w tropikalnych rejonach Ameryki Południowej (Peru, Brazylia). Pierwsze uprawy na skale handlową zostały założone w Nowej Zelandii. Obecnie spotykane są także w Afryce, Australii, Indiach, na Sri Lance, Maderze i w USA (Kalifornia). Plantacja trwa krótko, najczęściej do 6 lat , najwyżej do 10 lat. Później stare rośliny są zastępowane młodymi.

Kuchnia:
Cyfomandra uprawiana jest głównie dla owoców, które wielkością, kształtem i barwą przypominają nieco pomidora. Również ich przyjemny, gorzkawosłodki smak porównywalny jest z pomidorami. Skórka jest dość cierpka i dlatego nie nadaje się do spożycia. Łatwo ją oddzielić od owocu po sparzeniu wrzątkiem. Owoce cyfomandry można spożywać na surowo, dodawać do sałatek warzywnych i owocowych. Z niedojrzałych owoców o ostrym, cierpkim smaku, przyrządza się w Indonezji zawiesiste sosy, podobne do keczupu, mocno przyprawione chili. Owoce bogate są w witaminę C, E, karoteny oraz sole mineralne (fosfor).

Inne zastosowania:
Z liści otrzymuje się ciemnobordowy barwnik, a sok z niedojrzałych owoców rozjaśnia lub odbarwia naturalnie farbowane tkaniny.